Een paar weken geleden kwam een moeder naar me toe. Ze vertelde me dat haar zoon vaak boos is, vooral op school. Om haar zoon hierin te kunnen ondersteunen en begeleiden wilde ze haar zoon graag beter begrijpen. Ze wilde er graag achter komen waar het gedrag vandaan komt. Wat maakt dat haar zoon elke keer zo boos wordt. Wat triggert hem.
Er zijn een aantal stappen die je kunt nemen om er achter te komen waar boosheid echt vandaan komt.
Mogelijke oorzaken van boosheid
In een eerder blog heb ik het al gehad over de mogelijke oorzaken van boosheid. Dit blog lees je hier. Ik som ze nog even voor je op: Frustratie
Angst of onzekerheid
Verdriet
Onmacht
Onrechtvaardigheid
Overprikkeling
Als je kind boos is, ga je bij jezelf te raden of een van deze oorzaken de boosdoener is. Maar wat als je erachter bent? De boosheid is dan niet direct weg. Het is al heel fijn voor je kind dat je hem beter begrijpt. Hierdoor voelt hij zich gehoord en gezien. Maar als je weet wat er achter de boosheid zit, kun je daar ook mee aan de slag.
Is je kind boos omdat hij iets heel spannend vind? Dan kun je samen kijken wat je kunt doen om iets minder spannend te maken. Bijvoorbeeld eerst samen doen of een keer voordoen.
Is je kind overprikkeld? Dan zorg je ervoor dat hij zich kan ontprikkelen. Én probeer je waar mogelijk de volgende keer eerder in te grijpen en te ontprikkelen waardoor er geen overprikkeling ontstaat en je de boze bui eigenlijk voor bent. Langzaam zal je kind leren om beter aan te voelen wanneer hij te veel prikkels krijgt en heeft hij meer handvatten om zelf te ontprikkelen. Kom je er bijvoorbeeld achter dat je kind overprikkeld raakt van het geluid in de klas? Dan kun je kiezen voor het gebruik van een koptelefoon om de prikkels te dempen en overprikkeling te voorkomen.
Soms ligt de oorzaak echter niet zo voor de hand
De moeder uit het bovenstaande voorbeeld had al veel gedaan om haar zoon beter te begrijpen. Ze is onder andere in zijn Human Design gedoken, waardoor ze al heel veel over hem geleerd heeft. Dit heeft er weliswaar niet voor gezorgd dat de boze buien volledig zijn verdwenen, maar het heeft er wel voor gezorgd dat ze minder zijn geworden. Helaas blijft hij op school regelmatig boos. Vooral in situaties met minder structuur, zoals een spel in de klas of tijdens het buitenspelen. Hij geniet hier aan de ene kant enorm van, maar zeer regelmatig gaat het mis. Haar zoon heeft er zelf ook enorm last van, maar kan niet benoemen wat er aan de hand is en wat er gebeurt waardoor hij zo boos wordt. Kijkend naar bovenstaande lijst heeft deze moeder heel erg het idee dat het een stuk overprikkeling is, maar ook frustratie. Haar zoon is verbaal niet heel sterk en dat zijn de klasgenootjes vaak wel. Dit kan zorgen voor frustratie en onmacht.
We raken aan de praat over het verleden van haar zoon. En ineens valt het kwartje bij haar. Ze begrijpt nu eindelijk waar de boosheid waarschijnlijk vandaan komt. Haar zoon blijkt vroeger problemen gehad te hebben met zijn spraak. En in plaats van boos worden als hij niet begrepen werd, trok hij zich terug. Inmiddels gaat het met zijn spraak een heel stuk beter en merk je er eigenlijk niks meer van. Behalve als zijn emoties de overhand nemen. Dan lukt het hem niet om woorden aan zijn gevoel te geven. Dan klapt hij dicht en weet hij het juiste woorden niet te vinden. Zijn omgeving, zijn klasgenootjes, zijn veel mondiger en kunnen flink van zich afbijten, hij kan dit niet. Om dit te compenseren wordt hij fysiek. Zijn moeder heeft nu heel sterk het vermoeden dat alle opgekropte frustratie van de afgelopen jaren, van het niet begrepen worden en zich niet verstaanbaar kunnen maken, er nu uit komt.
Hieruit blijkt heel duidelijk dat de oorzaak van de boosheid van je kind, niet altijd direct te koppelen is aan een situatie in het heden. Maar dat de diepere oorzaak soms een stuk verder in het verleden ligt. Het is goed om hier ook bij stil te staan.
Als je zelf niks met de boosheid kunt?
Ja en dan weet je gelukkig eindelijk waarom je kind zo boos is. Dat betekent niet automatisch dat hij daardoor niet meer boos wordt. Het is wel belangrijk om iets te doen met de oorzaak. Maar het is ook goed om je te beseffen dat je dit niet altijd zelf kunt. En dat is niet erg. Het is juist heel sterk als je dat beseft en toe durft te geven.
De moeder uit het voorbeeld kiest er ook heel bewust voor om iemand in te schakelen om haar zoon verder te helpen. Ze is zich er heel erg van bewust dat je sommige dingen beter aan een ander over kunt laten.
Loop jij ergens tegenaan met het gedrag van je kind en wil je hier eens over praten? Wil je graag dat ik een keer met je meekijk naar een mogelijke oorzaak van het gedrag van je kind? Schroom dan zeker niet om me een berichtje te sturen. Ik kijk heel graag met je mee en help je graag op weg.