Je herkent het vast wel: je kind wordt boos en je snapt er niks van. Jij wordt ook boos, omdat je maar niet tot je kind door kunt dringen. Je snapt niet waarom hij boos is of je vind het belachelijk dat hij zo, in jouw ogen, overdreven reageert. Niks om je voor te schamen. Hoe geoefend ik inmiddels ook ben in het ontdekken van de echte oorzaak achter het gedrag van mijn kinderen, ook ik snap het niet altijd en het gebeurt mij ook echt wel dat ik boos wordt omdat zij boos worden. Dat is heel normaal.
Je kind begrijpen
Het is als eerste belangrijk om in je oren te knopen dat je kind niet boos wordt omdat hij dit zo leuk vind. Hij doet het niet omdat hij het zo leuk vind als jij boos wordt. Het is voor je kind ook zeker niet leuk om boos te zijn en soms ook onverklaarbaar voor hemzelf.
Maar als jij je kind goed kent en begrijpt wat er in zijn hoofd omgaat, is het vaak makkelijker om te begrijpen waar zijn boosheid vandaan komt. Want je kind wordt niet boos om het boos worden, hij wil je hiermee iets vertellen wat hem op dat moment niet op een andere manier lukt.
Is je kind bijvoorbeeld snel overprikkeld? En komt hij net uit school en is zijn broertje heel luidruchtig aan het spelen. Of hecht je kind veel waarde aan bepaalde structuren? En lukt het door omstandigheden een keer niet om deze structuur vast te houden. Er kunnen tal van oorzaken zijn voor het gedrag van je kind. Vaak zijn deze oorzaken niet heel duidelijk en kun je deze alleen zien als je er open voor staat en je verplaatst in je kind.
Connect before Correct
Negatief gedrag wil je het liefst corrigeren. Accepteren doe je het in elk geval niet. En dat is logisch. Je kind moet leren welk gedrag acceptabel is en welk gedrag niet. Hij moet ook leren om zijn emoties te reguleren. Jij bent hierin zijn grote voorbeeld. Voor nu gaan we het hebben over het gedrag en niet zozeer over de emotie, daar ga ik een andere keer dieper op in.
Als je kind boos wordt, wil je het liefst direct met hem in gesprek en vertellen dat wat hij doet niet kan. Dat je zijn gedrag op dit moment niet kunt accepteren. Maar, en misschien heb je dit al wel ervaren, dat werkt totaal niet. Je dringt op zo’n moment echt niet tot hem door. Maar het zomaar voorbij laten gaan voelt ook niet goed.
Om duidelijk te krijgen wat er nu daadwerkelijk aan de hand is én je kind duidelijk maken dat dit gedrag niet wenselijk is, is het belangrijk om eerst de verbinding aan te gaan met je kind. Probeer rustig te blijven en het gedrag van je kind te erkennen. Je hoeft het er niet mee eens te zijn, maar het is voor je kind wel enorm belangrijk dat hij gehoord wordt. Dat je oog hebt voor hoe hij de situatie ziet. Luister naar wat je kind je vertelt. Herhaal wat hij je vertelt, daardoor geef je een stuk erkenning en weet je kind dat er naar hem geluisterd wordt.
Als hij zijn verhaal heeft gedaan vertel jij op hele rustige toon welk gedrag je net gezien hebt en waarom dit niet acceptabel is. Je kind is gekalmeerd doordat er naar hem geluisterd is, doordat hij zich gehoord voelt. Daarom staat hij op dat moment veel meer open voor correctie dan als je direct zijn gedrag corrigeert.
Bewustwording
Ik verwacht niet van je dat je na het lezen van dit blog elke keer precies weet wat je moet doen en altijd maar rustig blijft. Dat mag je ook echt niet van jezelf verwachten. Het is heel normaal dat het niet altijd lukt en dat is echt niet erg. Je kind mag ook best merken dat het voor jou ook wel moeilijk is om altijd rustig te blijven. Daarvan leert hij ook weer.
Wat ik vooral hoop te bereiken met dit blog is dat jij je meer bewust wordt van je eigen gedrag, maar vooral dat je oog gaat hebben voor de achterliggende oorzaak van het gedrag van je kind. Als jij steeds beter begrijpt waardoor je kind boos wordt, wordt het veel makkelijker om er rustig op te reageren en uiteindelijk zal het ook steeds vaker lukken om het voortijdig te signaleren en je kind al voor de uitbarsting te kalmeren door verbinding.