Anders kijken, anders zien: De kracht van een nieuwe blik op je neurodivergente kind
Als moeder van een neurodivergent kind krijg je vaak te horen hoe je kind ‘anders’ is. Misschien heb je gesprekken gehad met leerkrachten, therapeuten of familieleden waarin werd benadrukt wat je kind moeilijk vindt, waar hij niet aan voldoet, of wat beter zou moeten.
Het is makkelijk om verstrikt te raken in dat beeld. Om te kijken naar wat niet lukt, wat niet past, en wat afwijkt van de norm. Maar wat als je je blik zou veranderen? Wat als je niet kijkt naar de tekortkomingen, maar naar de kracht van je kind? Wat als je niet focust op ‘wat hoort’, maar op ‘wat werkt’?
In dit blog neem ik je mee in de kracht van anders kijken. Want als jij je blik verandert, verandert niet alleen hoe jij je kind ziet, maar ook hoe hij zichzelf ziet.
Waarom we vaak vanuit tekort denken
Vanuit de maatschappij worden kinderen vaak beoordeeld op hoe goed ze zich kunnen aanpassen. Kunnen ze stilzitten in de klas? Kunnen ze vlot lezen? Hebben ze veel vriendjes? Kunnen ze meekomen met leeftijdsgenoten?
Voor een neurodivergent kind zijn dit niet altijd vanzelfsprekende dingen. En als je alleen kijkt naar wat afwijkt, lijkt het al snel alsof er ‘iets mis’ is.
🔹 Je kind is niet ongeconcentreerd – hij heeft een brein dat constant nieuwe verbindingen maakt.
🔹 Je kind is niet koppig – hij heeft een sterke eigen wil en een diep rechtvaardigheidsgevoel.
🔹 Je kind is niet ongevoelig – hij ervaart de wereld anders en laat emoties op zijn eigen manier zien.
Wat als je die kenmerken niet als tekortkomingen ziet, maar als eigenschappen met een eigen waarde?
De kracht van anders kijken
Door anders te kijken, ontdek je een hele nieuwe wereld in je kind. Dit zijn een paar manieren waarop je je perspectief kunt kantelen:
- Van ‘moeilijk gedrag’ naar ‘een onbegrepen behoefte’
Gedrag is altijd communicatie. Waar anderen misschien koppigheid of brutaal gedrag zien, kun jij je afvragen: Wat probeert mijn kind mij te vertellen?
👀 Voorbeeld:
Je kind weigert zijn schoenen aan te trekken. Waar een buitenstaander misschien denkt: ‘Hij luistert gewoon niet’, kun jij denken: ‘Misschien voelt de naad van de sokken vervelend, of heeft hij moeite met overgangen.’
🔄 Nieuwe blik: Mijn kind werkt niet tegen me, hij worstelt ergens mee. Hoe kan ik hem helpen?
- Van ‘te gevoelig’ naar ‘intens waarnemend’
Veel neurodiverse kinderen ervaren de wereld op een diepere manier. Ze voelen stemmingen aan, merken details op die anderen missen, of raken overweldigd door prikkels.
👀 Voorbeeld:
Je kind wordt verdrietig van een scène in een film die anderen nauwelijks opmerken. Waar iemand misschien zegt: ‘Hij is overgevoelig’, kun jij denken: ‘Wat mooi dat hij zo’n diep inlevingsvermogen heeft.’
🔄 Nieuwe blik: Mijn kind ervaart de wereld intenser en dat is een bijzondere kracht.
- Van ‘niet in de pas lopen’ naar ‘zijn eigen weg volgen’
Neurodiverse kinderen doen dingen op hun eigen manier. Ze ontwikkelen zich vaak in sprongen en volgen niet altijd de standaard route.
👀 Voorbeeld:
Je kind leest nog niet terwijl leeftijdsgenoten dat al wel kunnen. Waar iemand misschien zegt: ‘Hij loopt achter’, kun jij denken: ‘Hij ontwikkelt zich op zijn eigen tempo en dat is oké.’
🔄 Nieuwe blik: Mijn kind hoeft niet in een vast stramien te passen. Hij mag zijn eigen pad bewandelen.
Hoe jouw blik je kind beïnvloedt
Kinderen voelen feilloos aan hoe wij hen zien. Als jij je kind steeds als ‘moeilijk’ of ‘anders’ ziet, voelt hij dat. Maar als jij hem ziet als uniek, waardevol en vol potentie, dan zal hij zichzelf ook zo gaan zien.
🌱 Wat jij kunt doen:
– Benoem niet alleen wat lastig is, maar ook wat bijzonder is aan je kind.
– Laat hem weten dat zijn manier van zijn óók goed is.
– Leer hem dat zijn kwaliteiten waardevol zijn, ook als ze niet in het standaard plaatje passen.
💡 Jij bent de spiegel waarin je kind zichzelf ziet. Zorg dat hij iets moois terugziet.
Jij hebt de kracht om de wereld voor je kind te veranderen
De wereld zal altijd een oordeel hebben. Er zullen altijd mensen zijn die zeggen dat je kind ‘anders’ is, dat hij zich moet aanpassen. Maar jij hebt de keuze om een ander verhaal te vertellen. Om je kind niet als een probleem te zien, maar als een uniek mens met bijzondere kwaliteiten.
Want uiteindelijk is anders zijn niet minder. Anders zijn is gewoon… anders. En dat is meer dan oké.
💬 Welke perspectiefwisseling heeft jou geholpen om je kind anders te zien? Deel het in de reacties of via een DM op insta! ❤️