Mijn kinderen zijn slechte en kieskeurige eters. Sinds ik me verdiep in neurodiversiteit is me duidelijk geworden dat dit veel voorkomt bij neurodiverse kinderen. Dit komt veelal doordat zij meer of juist minder gevoelig zijn voor sensorische prikkels. Ook gebeurt het regelmatig dat ze moeite hebben met het herkennen van hongersignalen of het signaal verzadigd te zijn. Het gebruik van medicatie kan hierbij ook een rol spelen en het hongergevoel onderdrukken.
Omdat het natuurlijk wel belangrijk is dat mijn kind voldoende voedingsstoffen binnen krijgt, ben ik veel bezig geweest met het zoeken naar alternatieven. Zo kreeg mijn oudste een tijd warm eten mee naar school. Hij was bijvoorbeeld gek op lasagne, macaroni en wraps uit de oven. Dit kreeg hij regelmatig mee naar school, zodat hij in elk geval iets van eten binnen kreeg. Het voordeel van deze gerechten is dat je er gemakkelijk wat groenten in kan stoppen.
De andere twee zijn echt een ander verhaal. Die houden niet van warm eten. Ze eten het liefst alleen maar crackers. En dan vooral met pindakaas en hagelslag. Maar hier zitten natuurlijk niet heel veel voedingsstoffen in, dus moeten we op zoek naar een andere manier om deze voedingsstoffen wel binnen te krijgen. Ik neem je mee in de stappen die ik heb gezet om ervoor te zorgen dat ze meer binnenkrijgen dan alleen crackers.
Stap 1: Onderzoek of je kunt achterhalen wat de oorzaak is van het niet (willen) eten?
Ligt het aan de kleur van het eten? Als ik namelijk heel kritisch kijk naar bijvoorbeeld het eten van onze middelste zoon, dan is dit veelal bijna kleurloos. Alles heeft een beige of bruine tint.
Of ligt het aan de structuur van het eten? Is het eten te hard of te zacht of bestaat het eten juist uit verschillende structuren wat zorgt voor een vervelend gevoel in de mond?
Het kan ook helemaal niks met het eten te maken hebben en juist met het tijdstip waarop je gaat eten. Misschien is je kind te moe tegen de tijd dat hij moet eten.
Of is het te druk aan tafel en voelt hij de druk om snel te eten, omdat anders iedereen op hem moet wachten.
Stap 2: Wat kun je aanpassen?
Als je weet wat de oorzaak is van het slechte eten, kun je kijken wat de mogelijkheden zijn om aanpassingen te doen.
Kun je misschien eerder eten? Of is het mogelijk dat je kind eerder eet? (Ja, ik weet het: je moet gezellig met z’n allen aan tafel zitten, zo hoort het. Maar moet dat echt? En is het niet belangrijker dat je kind gezond eet? ) Het wil echt niet zeggen dat de aanpassing die je nu doet voor altijd is.
Helpt het als je het verschillende eten niet alvast door elkaar gooit, maar juist apart van elkaar aanbiedt?
Een monkeyplatter kan ook goed werken. Dit is een schaal met kleine hapjes. Dit kun je geven als maaltijd, maar ook klaarmaken als je kind uit school komt om de eerste honger te stillen.
Stap 3: Blijf evalueren en aanpassen
Zoals ik net al zei, de aanpassingen zijn niet voor altijd. Je zult alert moeten blijven en regelmatig evalueren of het werkt en of er nog iets aangepast moet worden.
Wij willen immers ook niet elke dag hetzelfde eten. Dus probeer langzaam aan ook wat afwisseling te creëren als je kind dat accepteert.
Wat werkt bij ons:
Bij ons werkt het om verschillende ‘hapjes’ mee te geven naar school. We hebben een broodbakje met verschillende vakjes hierin gaat bijvoorbeeld:
- een sneetje brood in kleine stukjes met vaak chocoladepasta en af en toe smeerworst
- een paar stukjes kaas
- een paar plakjes worst
- een mini-paprika in stukjes
- mozzarellabolletjes
- bifi-worstje
- stukjes komkommer
Soms krijg ik het bakje bijna vol weer terug en soms is het helemaal leeg. Dit is erg afhankelijk van hoe hij in zijn vel zit en hoeveel prikkels er zijn tijdens het eten.
De kinderen betrekken bij het kiezen en maken van het eten helpt soms ook. Er wordt vaker tussendoor wat geproefd (waardoor ze toch iets binnenkrijgen).
En vooral: LOSLATEN! Hoe meer druk je zet op het eten, hoe moeizamer het vaak gaat. Onderzoek wat voor jullie werkt, en laat de meningen van anderen links liggen. Hoe moeilijk dit ook is.
Mijn doel voor de komende periode:
Verder onderzoeken wat mijn kinderen lekker vinden. En experimenteren met recepten om gerechten te maken die tegemoetkomen aan hun voorkeur voor zoet eten, maar wel gezond zijn. Zo wil ik binnenkort gezonde brownies proberen te maken met appel of zoete aardappel. Ik ben heel benieuwd of het lekker wordt en wat de kinderen ervan gaan vinden. Ik hou je via Instagram op de hoogte 😉 En ik zal de recepten hier delen van gerechten die een succes zijn. Voel je vooral vrij om jouw recepten met me te delen, zodat ik ze hier kan plaatsen.
Onze all-time favourite
Mini Quiche
Benodigdheden:
– Mini muffinvorm
– Hartige taartdeeg
– 1 pakje houdbare slagroom
– 4 eieren
Voor de vulling:
– 150 gram gehakt
– 2 zongedroogde tomaatjes in kleine stukjes
– handje bladspinazie fijngesneden
– feta verkruimeld
– handje geraspte kaas
of:
– 2 handen bladspinazie fijngesneden
– feta verkruimeld
of:
– handje geraspte kaas
– hamblokjes of reepjes
– spekreepjes
Bereiding:
Vet de muffinvorm in met boter of bakspray.
Snijd de plakjes hartige taartdeeg in vieren en bekleed de muffinvormpjes met het deeg
Meng de slagroom met de eieren en voeg eventueel zout en peper toe.
Meng de ingrediënten van de vulling naar keuze door elkaar en verdeel over de vormpjes.
Giet in elk vormpje een beetje van het slagroom/ei mengsel.
Verkruimel eventueel nog wat feta over de vormpjes of wat geraspte kaas.
Zet in een voorverwarmde oven van 180 graden voor ongeveer 30 minuten tot het eimengsel is gestold en het deeg lichtgekleurd is.
Zowel warm als koud te eten.
Eet smakelijk!
Als je graag wilt dat ik met je meekijk of denk over dit onderwerp, stuur me dan een berichtje via Instagram.